Zwierzaki Wiki
Advertisement

Niedźwiedź Polarny
Niedzwiedz polarny
Wielkość
  • Długość: samce do 3,3 m, samice do 2,7 m
  • Wysokość: do 1,4 m w kłębie
  • Waga: samce do 800 kg, samice do 700 kg
  • Występowanie W Arktyce, wokół bieguna północnego. Woli przebywać na lądzie. Odnotowano pojawienie się niedźwiedzi na południowych wybrzeżach Grenlandii i Islandii.
    Charakterystyka Duże zwierze pokryte białym futrem, czasami żółtawym, brązowawym lub nawet szarym, zależnie od pory roku i oświetlenia. Głowa mniejsza niż u innych niedźwiedzi, wydłużona szyja i czarny nos.
    Niedźwiedź Polarny (Ursus Maritimus) - największy lądowy ssak drapieżny. Należy do rodziny niedźwiedziowatych.

    Polowanie[]

    Niedźwiedź polarny jest jednym z najskuteczniejszych i najbardziej zdeterminowanych łowców. Po czteromiesięcznym okresie połogu, spędzonym w zimowym leżu, wygłodniała samica musi zdobyć foczy tłuszcz, żeby mieć wystarczającą ilość mleka do wykarmienia potomstwa. Ofiarami polowań często są foki obrączkowane. Młode ukrywają się w jamie wykopanej głęboko w śniegu, jednak głodna niedźwiedzica wyczuwa ich zapach z odległości 1,5 km. Na dużych, pokrytych futrem łapach, podchodzi ostrożnie po lodowej tafli do foczej jamy. Gdy ją odnajdzie, wyskakuje wysoko w powietrze i przednimi łapami rozbija śnieżną pokrywę.

    Jeśli foka nie ucieknie przez otworów lodzie, niedźwiedzica wyciąga ją ostrymi pazurami. Dorosły niedźwiedź polarny musi co sześć dni zjeść dorodną fokę, poluje zatem niezmordowanie, pokona nawet 45 kilometrów, aby znaleźć pokarm.

    Niedźwiedzie stosują dwie metody polowania. Znajdują otwór, który foka wydrążyła w lodzie, aby zapewnić sobie dostęp powietrza i czekają, aż się wynurzy. Ścigają także ofiarę na otwartej przestrzeni kierując się zapachem foczego tłuszczu, który wyczuwają z odległości 30 kilometrów - po śniegu lub pływając kanałami w lodzie.

    Ludzie, którzy 4 tysiące lat temu pojawili się na Arktyce, nauczyli się od niedźwiedzi techniki polowania. Inuici, czyli Eskimosi, nadal łapią foki w podpatrzony sposób. Niedźwiedzie polarne, nazywane nanuk, są jednak najcenniejszą zdobyczą. Zwierzę to odgrywa ważną rolę w życiu kulturalnym i duchowym Eskimosów. Zabicie niedźwiedzia jest wydarzeniem połączonym z całą ceremonią. Bywa i tak, że z potyczki zwycięsko wychodzi niedźwiedź, a ofiarą pada człowiek.

    Ciekawostki[]

    • Niedźwiedzie polarne są doskonałymi pływakami, widywano je na otwartym morzu z daleka od lądu, pływają  z prędkością ponad 6 km/h. Natomiast biec potrafią z prędkością 40 km/h.
    • Węch niedźwiedzia polarnego jest jedną z jego najbardziej niezwykłych cech: jest przynajmniej 20 razy bardziej czuły od ludzkiego; niedźwiedź potrafi wyczuć legowisko fok z ponad kilometra. Młode rodzą się w norach pod śniegiem i opuszczają kryjówkę wiosną. Przez trzy lata, które młody niedźwiedź spędza z matką, uczy się polować, żerować i wchodzić w relacje z innymi niedźwiedziami polarnymi poprzez baczne obserwowanie matki i często dokładne naśladowanie jej zachowania i ruchów.
    • Sekret przetrwania niedźwiedzi polarnych w Arktyce polega na izolacji i utrzymywaniu stałej temperatury ciała. Osiągają to dzięki wielu cechom adaptacyjnym, takim jak gruba, 15-centymetrowa warstwa tłuszczu, gęste futro o długości co najmniej 5 cm, pokryte zewnętrzną warstwą pustych w środku włosów osiągających do 15 cm długości i działających niczym śpiwór, zatrzymując powietrze, które staje się kolejną warstwą izolacyjną. Ich futro jest zaskakująco wodoszczelne, więc kiedy niedźwiedź wychodzi z wody, po prostu otrzepuje się i tarza w śniegu, aby się wysuszyć.

    Galeria[]

    Niedzwiedz polarny 7 Aby zobaczyć całą galerię kliknij tutaj.

    Advertisement